'Blauwdruk voor Café R.'
CC: Jan des Bouvrie
De volgende ochtend kon men een katterige interieurontwerper zien zitten tekenen aan een tafeltje voor het raam van het café aan het Twentekanaal.
Duidelijk was hem aan te zien dat hij iets te veel had ingenomen de vorige avond, terwijl Justitie op hem jaagde en zijn Monique de pers probeerde wijs te maken dat hij naar de TEFAF was, die beurs voor kapitaalkrachtige estheten. "Mijn God, wat een ellende", verzuchtte hij, terwijl hij naar de inboedel van de morsige waard keek. Hier moest radicaal ingegegrepen worden, al het ronde, krullerige en rustieke zou plaats maken voor rechthoekig, wit en strak, geheel volgens de grote meester Adolf Loos en zijn uitspraak: Ornament ist ein Verbrechen. Hij tekende met zijn linkerpootje op het tekentablet een nieuw caféinterieur, noemde het 'Blauwdruk voor Café R.' en verzond het draadloos naar zijn geliefde Arsenaal in Naarden, met een Carbon Copy voor de GAMMA. Hij leunde tevreden achterover en keek uit over het roerloze kanaal van het gehucht met de wonderlijke naam. Hij herinnerde zich een statig huis uit de jaren twintig van de vorige eeuw met de naam 'Espérance'. Des Bouvrie was dan wel dyslectisch, maar dit was geen Frans voor hem. "Hoop", zei hij zachtjes, "ik moet hoop houden in deze nare situatie."
(wordt vervolgd)
