Af en toe moet de waard er een dagje uit, zo ging hij naar het grenzegebied of in zijn eigen woorden met een rollende r : 'Grenzgebiet'. Er werd hem geen strobreed in de weg gelegd toen hij de grens overging. Wel zag hij een collega uit het vak dienst doen bij diens pand aan de wegkant, het deed hem denken aan zijn zelfbeeld: brildragend, wat gebogen lopend en een forse buik, die door een bretelbroek op zijn plaats werd gehouden.
Hij dacht na over die man, terwijl hij langzaam verdween in de verte. "Deutscher Mann", sprak hij voor zich zelf, "wass willst du eigentlich, ein Lohn oder Hohn?" Vanzelfsprekend bleef het antwoord uit en hij naderde de Göring Allee, die hij insloeg. Er stond een bushalte met dezelfde naam, daarna werd het landschap leger.
Bij een wat afgelegen plek stopte hij en liet het landschap op zich inwerken. Pas gemaaid gras lag heerlijk ruikend te drogen, aan de rand van het veld stond een kar met een opschrift: 'Bauernhof Eis - Boerderij ijs". Het was laat in de middag, de zon scheen fel en hij kreeg een gedachte: wat er met dat boerenijs mogelijk was, zou ook met ijs uit het café moeten kunnen.
