Ach, dat is lang geleden dat ik hier instapte! Wij gaan zitten voor een raam en bestellen een drankje, om precies te zijn: een Pernod, met ijs en water. Tevreden kijken wij naar buiten en zien de bus genaamd Café Radstaak weerspiegelen in het water van een vreemd kanaal. In de krant die open ligt staat een gedicht dat luidt:
In de trein, in de bus
Stil naar buiten staren
Ik doe het niet bewust
Mensen en gebouwen gaan aan me voorbij
Maar toch vind ik de rust
Al is het niet geluidloos...
In de trein, in de bus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten