Achterhoek Spektakeltoer 2010, Bredevoort.
film: Louis Radstaak
Onderweg naar de Brennerpas en Goethe achterna reizend, stopte de Morsige Waard in Bredevoort (Gld.). Hij zette zijn rode Moped voor het bejaardentehuis St. Bernardus en wandelde naar binnen, langs de soezende witte 'Labrador van het Huis' door het gebouw naar de lieflijke tuin, waar de Firma Weijland zich opmaakte voor een optreden in de Achterhoek Spektakeltoer. Het werd een zinderende voorstelling, met weer een nieuwe versie van hun vermoedelijke zomerhit 'Wat Mo'j, Wat Ko'j, Wat Zo'j', een klassieke verzuchting uit de bezettingstijd die hij zo vaak had gehoord op verjaardagen bij zijn ouders. De Duitsers waren de baas, je kon alleen wat zand in hun machine gooien maar verder had je weinig in te brengen. En dat terwijl ze hier aan de grens bijna broedervolkeren waren. Met het plaatselijk dialect kon je je ook redden 'aan de gunne kante', zonder dat je Hoogduits hoefde te spreken of regels van Goethe citeren. Hij dacht aan zijn vader die voor de organisatie 'Todt' gewerkt had in Isselburg en dat uitlegde met het excuus: "I'j mosten wel, anders schotten ze ow kapot!". Dat had de waard altijd wat overdreven geleken, zoals meer bij de goede man. Hij keek achterom, een aantal bejaarden zat wat verder weg te praten en te genieten van de avondzon en het concert voor lief nemend. Twee jaar geleden kuierde wijlen Simon Vinkenoog hier nog rond met zijn Edith, de tijd vliegt mijmerde hij...
