'n Octagon

 

 

 

Een achtkantige tuintafel waarvan twee latten op de bovenkant verdwenen zijn door de Kaken van de Tijd. Achter het tafeltje rijdt een trein, in Blauw en Wit, twee keer per uur door het landschap buiten Eefde. Het blauw-witte design is in samenwerking met de opdrachtgevers ontwikkeld en sluit aan bij de huisstijlen van de provincies Overijssel en Drenthe en bij de huidige bussen die in het gebied rijden. Het overige materieel van Arriva heeft de huiskleur rood-wit. 

Nabij de tuin stond het voormalige landhuis Het Elze, een landgoed in Eefde dat lag aan de kruising van de Elzerdijk en Wagenvoortsdijk. Het huis is in 1945 afgebrand doordat het werd getroffen door een verdwaaldeV1-raket (mogelijk gelanceerd van een van de lanceerbanen verscholen in de bossen bij Joppe). Sindsdien is er alleen een poort waar eerder de deur stond om het landgoed te herdenken, een verwaarloosde tennisbaan, een bruggetje, en een vijver. Het huis stond aan de rand van een bos.

Lorem ipsum

Dit was het papier (eigenlijk kunststof), waarin de bitterballen lagen. Het viel mij op dat in de tekst een soort Lorem ipsum gebruikt was, hier cras non ipsum geheten, (nog onzinniger...).

De woorden van het Lorem ipsum vinden hun oorsprong in De finibus bonorum et malorum (Over de grenzen van goed en kwaad) van Marcus Tullius Cicero uit 45 voor Christus. In alinea 1.10.32 van dit boek staat de volgende zinsnede:

[32] ..., neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt, ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem.

Lorem ipsum is een deel van dolorem ipsum, wat "pijn zelf" betekent. In de Loeb Classical Library editie van De Finibus uit 1914 eindigt de tekst op pagina 34 met "Neque porro quisquam est qui do-" en start op pagina 36 met "lorem ipsum". Dat suggereert dat de laatste pagina daarvan het begin van de opvultekst is. Richard McClintock, van Hampden-Sydney College, is diegene die de bron achter deze opvultekst ontdekte.

Boekenkast

Ter hoogte van Geesteren kwam ik deze boerenkar tegen, die een boekenkast bevatte genaamd Kastje. De inhoud was niet spectaculair, de kar wel: authentiek met houtworm (behandeld...). De kar was vastgezet tegen ontvreemding. Het enige minpunt was het dak van golfplaat, ik meen dat het langzaam verboden is.

 

Parkeren

Het is niet belangrijk: hoe ik een P+pictogram kocht en op de verpakking deze voorstelling zag. Hoe een klant de P ziet bij een afstand van 8 m. Merk op dat hij een beetje achterover leunt en na 8 m niets meer kan zien van het bord dat 23x33 cm groot is... Of toch wel: bij mij was de afstand vele malen groter! Overigens heb ik de tekst PARKING eraf gezaagd, die leek mij overbodig, omdat er weinig Engelstaligen komen parkeren.

 

Münch in Warnsveld

 

 

 

 

Een verrassing: Münch by Meesters in Warnsveld, daar kan meer achter zitten. De beroemde Duitse motorfietsenbouwer is ook een fascinatie van Erik Meesters uit die plaats.
Als Erik Meesters op jonge leeftijd een Münch Mammoet ziet, is hij meteen verkocht. De Warnsvelder (55) heeft duizenden uren gestoken in zijn boek Mit Herz und Seele, over de motoren van de Duitse constructeurs Friedel Münch en Helmut Fath. Het boek is onlangs in het Engels verschenen. ,,Je kan wel zeggen dat dit mijn levenswerk is.’’ Meer over zijn werk kunt u hier lezen.

Dichtersbankje

 

 

Onderweg naar Laren (Gld.), op de weg Brenschutte, zag ik dit bankje, gemaakt van twee strobalen en twee rugleuningen, compleet met witte vuilnisbak. Het lekkers van de koe is te verkrijgen via een hut met zacht zoemende elektromotor, nog net in beeld rechts...

 

Bedekt...

 

Gezien in het Kurhaus Kleve: een Gilera met 'stroomlijn' uit textiel, beide hebben hun beste tijd gehad. Het was een aanleiding voor het tonen van een reeks kleurige kleden die aan de muur hingen en uitliepen op een vloer.
De foto is van J.P. Spazzavento uit Pistoia in 1974.