Delfts Blauwe Lantaarnpaal

    Bij het Prinsenhof in Delft staat deze ‘Delfts Blauwe Lantaarnpaal’. De 17de-eeuwse Porceleyne Fles is de enige fabriek die nog het originele Delfts blauwe aardewerk maakt. De Koninklijke Porceleyne Fles / Royal Delft produceert al meer dan 355 jaar Delfts Blauw.
    Deze Delfts blauwe lantaarnpalen zijn het resultaat van een culturele uitwisseling tussen Delft en Jingdezhen, een Chinese keramiekstad. Wendy Steenks (verbonden aan De Koninklijke Porceleyne Fles) en Ling Yun beschilderden in 2009 de lantaarnpalen. De gemeente hoopt dat Delft zich met zulke initiatieven internationaal kan positioneren als keramiekstad. Delfts blauw is een type faience (aardewerk) met blauwe decoratie, dat traditioneel in Delft wordt vervaardigd.
    Het ontstond aan het einde van de 16e eeuw als goedkoop alternatief voor het blauw-witte Chinese porselein. De industrie werd omstreeks 1800 weggevaagd door goedkoper aardewerk uit met name Engeland (Staffordshire).

Geest-eren

De Morsige Waard dronk zich op deze zondag een flink stuk in de kraag bij een etablissement in Geesteren of zoals hij het noemde Geest-eren, zo had hij het eens gelezen als verwijzing naar deze plek op een brug in de buurt. Het werd langzaam donker en hij wachtte bij het raam tot de maansikkel precies boven de dakpunt van de gereformeerde kerk stond. Hij mikte met zijn ouderwetsche mobiel en CLACK: de kiek was gemaakt. Het leek een vereniging van de twee geloven uit de woestijn. Hij moest denken aan het grafschrift op het kerkhof van Geesteren van ene Janna Scholten, die op de dag dat zij stierf zei: "Heere, hier ben ik." De Waard keek eens rond, het cafe was vrijwel leeg op een gezelschap na, dat begonnen was aan de mosterdsoep. Er ontstond een discussie over 'naegelholt', alleen de oma onder hun wist daar nog van. Toen hij wat zwaaiend opstond en naar buiten liep zag hij dat ze haar maaltijd at van het bord op haar schoot, net als vroeger...