maandag 1 september 2008

Café

Klaus Rifbjerg

CAFÉ

Vastbesloten het leven te kennen
gaan wij door de draaideur van een café
terwijl de angst danst over het middenrif
als een hond die zijn bot begraaft.

Wij leven enorm
als wij drie biertjes besteld hebben
en om ons heen leeft men fantastisch.
Wij zeggen tot elkaar dat dit is leven,
hard, onsmakelijk, wreed
maar het leven zoals het is
rauw en ongezoet.
Een man in een Ijslandse trui en fluwelen broek
leeft zo grandioos
dat hij op het punt van springen staat.

Een buitensporige roes maakt zich meester van ons
na drie glazen pils
wij spreken onze buren aan -
ongelofelijk, wat is de wereld mooi
het naakte bestaan
de kern van de existentie
duizend harpen in de ruimte van de ziel
wij worden opgenomen in de wereld van de kunst
voor de prijs van tien glazen bier.

Het gelukkigste moment
als men de kelner bij zijn voornaam roept
de prachtigste minuut als men
de roes van de dwaze levensmoede beleeft.
Wij leren het bestaan haten
en huiveren van vreugde dat wij bestaan
zodat wij iets hebben om triest te zijn.

Zwaaiend als gewonde eenden
verlaten wij brullend het zondige hol
40 jaar ouder
als geweldige ballonnen opgeblazen
na de confrontatie
na de worsteling
met het vale, absinthkleurige, liederlijke,
perverse, sprookjesachtige, wrede
leven.

vertaald uit het Deens door Jan F. de Zanger

Geen opmerkingen:

SIGMUND

                                                                                                                                            ...