maandag 21 april 2014

PAS OP!!

foto: Smerige Lens

Bij een van zijn omzwervingen stuitte De Ongewassen Waard op dit pictogram: PAS OP!! NIET BEKLIMMEN. Het had zich gehecht aan een afgezaagde stomp van een peppel en het moest kinderen waarschuwen niet op deze berg stammen te klimmen. Zouden ze dat toch doen, dan zouden zij de berg afrollen gelijk een stompje onder de achterover vallende figuur, reddeloos verloren...

dinsdag 8 april 2014

'Massey Kinduron'


foto: Morsige Kiekjes

De Waard had een zonnige middag vrij, hij pakte zijn rijwiel voor een blokje om, net als Frits Imberg destijds deed. Hij trapte langzaam over de Beuzelshoek, langs het chalet van Beuzel, de plaatselijke bakker. In de tuin van een andere boerderij zag hij deze trekker voor een kind, liefdevol gemaakt van gebruikte delen. Op het front van de tractor zaten twee fietsachterlichten, er boven het verzekeringsbordje van een bromfiets. Het voertuig had een echte knalpot en de aandrijving geschiedde met een ketting en trappers. Waarschijnlijk was het gemodelleerd naar een Massey Ferguson, in dezelfde kleur rood. De café eigenaar nam een slechte kiek en spoedde zich daarna voort door de landerijen...


donderdag 27 februari 2014

De Vliegende Man


De nu wel zeer morsige en halfdronken Morsige Waard sloeg de straathoek om in Antwerpen en daar zag hij De Vliegende Man van Panamarenko. Eigenlijk daalt hij, de zes propellors staan al stil, een been heeft hij aan de grond. Hij moest denken aan het gedicht van ene Radstaak, een naamgenoot van hem:

Gehandicapte

terwijl ik mijn fiets leid aan de hand
word ik door een gehandicapte geroerd
hij staat te wiebelen op de trottoirband
het is een wilde eend, een woerd

eerst voelt hij met zijn rechterpoot
hoe diep het water is van die asfaltsloot
en als hij denkt daar te kunnen staan
komt ook het linkerbeen eraan

hij deint nog even na zo
net als een Deux Chevaux
en waggelt dan naar de wegas
alsof hij daar nooit weg was

het is een trotse minder valide
hij maakt mij behoorlijk timide
op een mountainbike lijk ik dan wel iets
maar in het koude water ben ik niets

hij trekt een arrogante snavel
boven zijn dik behaarde navel
vanwege het wringen van zijn wokkel
in het lijfje van een eendenmokkel

de trein uit Hengelo komt nader
ik denk aan de lichte dichter
die alle mannetjeseenden
liet uitstappen in Woerden

de zon gaat oranje ten onder
de woerd wordt langzaam een stip
hij denkt al aan een nieuwe wip
op het gehandicaptenvlonder.

zondag 12 januari 2014

Delfts Blauwe Lantaarnpaal


    Bij het Prinsenhof in Delft staat deze ‘Delfts Blauwe Lantaarnpaal’. De 17de-eeuwse Porceleyne Fles is de enige fabriek die nog het originele Delfts blauwe aardewerk maakt. De Koninklijke Porceleyne Fles / Royal Delft produceert al meer dan 355 jaar Delfts Blauw.
    Deze Delfts blauwe lantaarnpalen zijn het resultaat van een culturele uitwisseling tussen Delft en Jingdezhen, een Chinese keramiekstad. Wendy Steenks (verbonden aan De Koninklijke Porceleyne Fles) en Ling Yun beschilderden in 2009 de lantaarnpalen. De gemeente hoopt dat Delft zich met zulke initiatieven internationaal kan positioneren als keramiekstad. Delfts blauw is een type faience (aardewerk) met blauwe decoratie, dat traditioneel in Delft wordt vervaardigd.
    Het ontstond aan het einde van de 16e eeuw als goedkoop alternatief voor het blauw-witte Chinese porselein. De industrie werd omstreeks 1800 weggevaagd door goedkoper aardewerk uit met name Engeland (Staffordshire).

maandag 6 januari 2014

Geest-eren


De Morsige Waard dronk zich op deze zondag een flink stuk in de kraag bij een etablissement in Geesteren of zoals hij het noemde Geest-eren, zo had hij het eens gelezen als verwijzing naar deze plek op een brug in de buurt. Het werd langzaam donker en hij wachtte bij het raam tot de maansikkel precies boven de dakpunt van de gereformeerde kerk stond. Hij mikte met zijn ouderwetsche mobiel en CLACK: de kiek was gemaakt. Het leek een vereniging van de twee geloven uit de woestijn. Hij moest denken aan het grafschrift op het kerkhof van Geesteren van ene Janna Scholten, die op de dag dat zij stierf zei: "Heere, hier ben ik." De Waard keek eens rond, het cafe was vrijwel leeg op een gezelschap na, dat begonnen was aan de mosterdsoep. Er ontstond een discussie over 'naegelholt', alleen de oma onder hun wist daar nog van. Toen hij wat zwaaiend opstond en naar buiten liep zag hij dat ze haar maaltijd at van het bord op haar schoot, net als vroeger...

zondag 29 december 2013

Leeghoofd


    Net zichtbaar ligt op het terrein een opslagtank met het hoofd van Rieki, de mascotte van de Zwarte Cross. Ze ligt daar in opdracht van Hendrix, For Farmers, tot de tijd daar is. Dan wordt ze opgericht en kijkt uit over de weilanden, waar de koeien grazen tot het hun tijd is.
    Het over een lege kop hebben: een jongen zet een grote, witte bol op zijn hoofd. Vanaf dan is hij Leeghoofd die leeft in zijn eigen bizarre wereld. Met stickers, trechters, voetbalsokken en ander materiaal maakt hij ogen, oren, mond en neus. Hij vertrekt op ontdekkingstocht en tast zijn omgeving op speelse wijze af.
    Met simpele middelen, een decor bestaande uit heel veel kleine attributen, en aan de hand van poëtische en vrolijke beelden wordt Leeghoofd een (muzikaal) gedicht over een jongen met een groot hoofd.
Zo gaan we naar het einde van het jaar 2013...

donderdag 28 november 2013

Cafébaas leest voor uit eigen werk

http://youtu.be/C0AcoZBbgeI



Vaak had de baas van het groezelige café aan het Twentekanaal erover gedacht een eigen gedicht te maken. Dat zou bestaan uit een opsomming van een lijst met drankjes die te verkrijgen zijn aan de tap.
Op een avond was hij zover: hij stond achter een soort lessenaar en droeg het gedicht voor. De vaste klanten lachten, soms wat te luid...




SIGMUND

                                                                                                                                            ...