maandag 15 oktober 2012

Europazegels 1986


foto: Ron Scherpenisse

De Morsige Waard wist niet wat hij zag: een postzegel aan de wand in het café Scherpenisse te Bergen op Zoom! Zijn familielid Louis had het tot hier geschopt, aan de rand van Noord Brabant, ondertekend op 19-5-2012. Hij ging er even bij zitten en bestelde een zwaar bier. Dit heuglijke feit moest hij tot zich door laten dringen: deze neef had er toch maar werk van gemaakt, met hulp van de kopiëermachine, diens enige technische bezit. De eerste zegel met die machine, het was een wereldwonder! Tegelijk was het ook de laatste, deze (zoals de Waard dacht): 'Jeugdzonde'...

vrijdag 5 oktober 2012

Bierviltjespoëzie




Bierviltje met kladhandschrift van Jan Kal, november 1998.
Het gedicht, dat Kal schreef naar aanleiding van de vierde druk van het boek van Nico Scheepmaker, werd gepubliceerd in het Nieuw Letterkundig Magazijn (december 1998).
Collectie Jan Kal, Amsterdam

J.C. II: Cruijff, Hendrik Johannes, fenomeen

Zo'n boek zal over je geschreven wezen!
Je denkt eerst aan een commercieel verhaal,
dat je door meer een speler met de taal
buiten je samenwerking wordt geprezen.

De mensen wie dit boek hebben gelezen
vinden zijn denkwijze fenomenaal,
maar dat ontging je vroeger helemaal
en had je van zo'n type niks te vrezen.

Ik denk je doet een ander toen tekort,
en was op zijn terrein hij ook zo een
meer als jezelf, maar niet dezelfde sport.

Dus Cruijff, Hendrik Johannes, fenomeen
lerende kennende, door merg en been,
waardeer je erger als je ouder wordt.

Jan Kal

Eenhoorn

foto: L. Radstaak

Dit is wat raadselachtig: een hevel bij een stuw. Komen er zulke grote boten langs deze Slinge die stroomt langs Ruurlo? Of zijn ze smal en zwaar? En er zit slechts één katrol op, waar is de andere? Deze gedachten gingen door het brein van de waard uit Kleindochteren, die hier langskwam op zijn brommer. Terwijl hij keek kwamen er paarden langs die over de draad snuffelden, mooie paarden, renpaarden. Het zou een paard geweest zijn dat kon zwemmen en hier uit de beek getakeld werd en iets lager weer verder ging met lange slagen, op weg naar de samenvloeiing met de Berkel. Het beest was een eenhoorn en kwam uit Eden, waar hij vredig leefde met Eva en Adam, dat zei hij althans toen hij de waard figuurlijk voorbij zwom. Deze schudde zijn hoofd, als om zijn fantasieën kwijt te raken en begaf zich weer op weg naar Ruurlo, een erg gewoon dorp in de Achterhoek waar ooit de man leefde die G.J. Heijn doodde. Lees meer bij: http://louisradstaakgedichten.blogspot.nl/2010/03/blessuretijd.html

zondag 30 september 2012

De Vliegehoek

foto: Herman Radstaak

Ach, het gehucht Vierakker, dicht bij de Ijssel, daar stikte het zeker van de vliegen. Bij mij gelukkig niet, wanneer ik naar huis trapte van de ULO met een zak diepgevroren vlees. Daar ging het in de kelderkast en tenslotte op ons bord, met aardappelen en vette jus, sjuu moet ik zeggen. Wij aten zwijgend, ik had een hekel aan de vette dingen van het varken dat zijn leven had gelaten voor ons. Ik was een ondankbare klant voor mijn moeder, die zo haar best had gedaan op de maaltijd. Het liefst zou ik opgegeten worden door de God van de Vliegen, als die uit Ekron wilde komen. Maar dat deed hij niet, de God Baal Zebub sliep in de middagpauze en droomde van Coöp. Diepvries 'De Vliegehoek'. Al slapend sloeg hij er een paar weg, glimlachend. Die zijn verpletterd als de vette letter G van de naam die straalt in de namiddagzon.

woensdag 26 september 2012

Oud Roest

foto: Augustus 2010

Tegen het einde der Kunstzinnige Tijden ging hij naar de stad in Hessen om de nieuwste ontwikkelingen te zien in de beeldende kunst. Hij kwam al vroeg aan op het plein tegenover het Fredericianum. Een gedeelte van wat hij zag ging verloren op de stick in de Agfacamera, die zullen we nooit meer zien. Op de de eerste dag ontmoette hij de zilversmid en eigenaar van de oudste toegelaten Kever in Duitsland: Volkswagen, chassis-nr.: 2-00 08032. Dat was nadat hij de hoop roest had gezien, die toch wel indrukwekkend was. Op dag twee had hij meer plezier: in de Neue Galerie zag hij goud van oud, de Volkswagenbus met een grote slee van vilt, vet en lampen die er achter hingen. Verder was er nog een lange vitrine met op stokjes gestoken foto's uit deze eeuw, o.a. de tekst van J.F. Kennedy: "Ich bin ein Berliner". Het werd een mooie dag en hij kwam na een maaltijd met 'lekkere vette dingen' thuis.

zondag 23 september 2012

Zwembord

foto: Hendrik Radstaak

Laat op een nazomerdag kwam de waard aan bij het zwembad, hij wilde zich verschonen en dit leek hem de beste oplossing. Hij zette zijn bromfiets neer op de parkeerplaats en ging naar binnen. Hij zei: "Ik wil slechts een eenvoudige koffie", maar men had al gezien dat hij niet tot veel meer opnemen in staat was. Men verzocht hem naar boven te gaan, daar was een restaurant. Hij bestelde nog eens hetzelfde en nam er ook een huisgebakken stuk appeltaart bij. Buiten zeeg hij neer in een hoek van de 'lounge', dat is zo'n plek waar wat jongeren graag rondhangen, maar nu was er niemand. Hij keek uit over het bijna rimpelloze badwater, waar hij twee van deze borden zag. Verboden te wandelen voor heren met bolhoed en wandelstok, maar aangezien hij geen van beide had, negeerde hij dat en maakte een wandeling over de springplanken. Later zei hij tegen de ober dat hij bijna een duik genomen had, hij was ervoor gekleed in een watervaste jas, de man grijnsde wat en ging verder met het poetsen van zijn wijnglas.

woensdag 12 september 2012

Electrocar


    De groezelige caféhouder stopte zijn opgevoerde brommer bij een object aan de weg naar Wiene. Een tijdlang bekeek hij het ding, het leek een kruiwagen te zijn. Maar het was overdekt en waarom liep er een slang ergens heen? Na een tijdje besloot de waard uit Kleindochteren dat dit een mobiele
electrocar
was, een van de eersten die hij ooit had gezien. hij zou wachten op een test van het apparaat in de De Stentor, eens zien wat de journalist er van vond.
    Na het nemen van een kiekje besteeg hij weer zijn Kreidler en moeizaam zette deze zich in beweging, het was maar een klein zuigertje dat het hele gewicht moest verplaatsen vanaf Wiene.
    Van onze correspondent:
Het vervoermiddel Electrocar is op feestelijke wijze in gebruik genomen.
Wethouder Rijks was uitgenodigd om als eerste plaats te nemen naast Hans Bulsink. Het vervoermiddel kan worden ingezet voor een bezoek aan de huisarts, kerk, kapper en noem maar op. Naast Wiene rijdt hij ook naar Breedenbroek, de Heurne, IJzerlo, Suderwick, de Spork, Anholt en/of Isselburg.
    Gedurende een paar jaar was er al de wens aanwezig voor een vervoermiddel ter overbrugging van kleine afstanden. Iedereen, jong en oud die door een (tijdelijke) beperking problemen hebben met vervoer kunnen er gebruik van maken. Per rit kunnen maximaal drie mensen inclusief rollator of een inklapbare rolstoel vervoerd worden.

SIGMUND

                                                                                                                                            ...