Posts tonen met het label Kreidler. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Kreidler. Alle posts tonen

donderdag 31 mei 2012

'Auf Wiedersehen!'

    Hier poseren de waard en zijn brommer nog even, voordat ze op Tweede Pinksterdag teruggaan naar zijn café aan het Twentekanaal.
    Het was een mooie middag in Bredevoort, de zon scheen en de
toeschouwers waren op poëzie gekleed: veel korte broeken en t-shirts. Het
luisteren naar de naamgenoot was een openbaring: bij elk gedicht werd er geklapt, de waard ging twijfelen. Waren die gedichten wel de moeite waard om er voor te klappen? Hij zweeg en bleef kijken naar de anderen die optraden in hun ‘alter ego’s’. Zij deden hun best in de warmte, hun publiek zocht de verkoeling op, dronk een glaasje erbij en iedereen was tenslotte tevreden. Wat dichters het liefst zouden willen zijn als ze in het circus werkten? Hier zijn de wetenschappelijk onverantwoorde bevindingen:
1. Bijna de helft van alle dichters zou jongleur en in nog meerdere mate
acrobaat willen zijn, met een zeer sterke voorkeur voor de trapeze.
2. Voor opvallend veel dichters zijn oesters een regelrechte lekkernij; dichters die er niet van houden, dan hebben ze er ook echt een hekel aan.
3. Gevoegd bij het feit dat (mannelijke) dichters geen rijbewijs hebben of
vrijwel nooit autorijden, geeft dat een beeld van de dichter waarvan het een raadsel is waarom het niet op het journaal is. 

 Kijk hier voor zijn morsige kiekjes..


dinsdag 13 juli 2010

Zwarte Dagen


foto: Louis Radstaak

Op 11 juli 2010 verloor Oranje van Spanje, op 12 juli kreeg het cockpitruitje van de Kreidler Florett uit 1964 een voltreffer. De Morsige Waarde toerde in de buurt van Vragender (Gld.) toen de hemel zwart kleurde en een cycloon de tenten van de Zwarte Cross losrukte, evenals de torenspits van de RK Kerk in het dorp. De Waard zag het met verbijstering aan vanuit een schuilplek. Toen het onweer voorbij was stapte hij weer op zijn brommer uit het land van Sturm und Drang en zigzagde voorzichtig verder over wegen vol takken in het gehavende landschap. Wat heeft dit te betekenen, vroeg de Waard zich af, is het een straf van de Almachtige?
Maar waarom tegelijk een Godshuistorenspits en de Zwarte Cross tenten? Heeft het volk het Voetbal te veel aanbeden? Peinzend bromde hij voort, terwijl hij steeds moest kijken naar de bal en zijn ster in de ruit van de cockpit.

zaterdag 3 juli 2010

Kreidler mit Soziussitz


foto: Louis Radstaak, 2010

De 'Halse Kermis' verspert de straat voor de helft, dat maakt een stoplicht noodzakelijk voor het ontstane eenrichtingsverkeer. Het wordt donker, een onweersbui nadert. De automobilist wacht geduldig achter een oudere jongere met ballonkuiten in korte broek, zittend op zijn Kreidler. Het is de Morsige Waard, die een dagje is gaan toeren op zijn Duitse kwaliteitsbrommer. Wat gaat er om in dat hoofd onder die matzwarte helm? Is dit een voorbereiding op zijn reis, in de voetsporen van de grote Duitse dichter? Er is al veel gedold met Goethe, maar op een Moped naar Italië is nog niet vertoond. "Es ist der Vater mit seinem Sohne Fritz, auf Kreidler mit Soziussitz...", hoort de automobilist de waard zachtjes zingen door het open raam van zijn auto. De rest van de tekst verwaait in het optrekkende verkeer als het stoplicht op groen springt in Halle.

maandag 6 juli 2009

'Caféracerdag'




Zondag 5 juli 2009 snorde de morsige waard op zijn Kreidler van Kleindochteren naar Achterveld, een plaatsje bij Barneveld. Hij wou dat wel eens meemaken, zo'n samenscholing van oude rockers met hun meest Britse motorfietsen, of zoals de speaker zei: "van Engelse makelaardij".
Hij zag bij aankomst een demonstratie van hoe te arriveren bij het café: Iets te hard aan komen rijden, even wachten op aanwijzingen van de steward, het aangereikte kunststoftegeltje (tegen het wegzakken in het grasveld op de 'jiffy') tussen de kaken klemmen en een kort sprintje trekken naar de parkeerplaats.
De plek waar de deugnieten hun trots parkeerden was bij zaal 'De Moespot', in het Nedersaksisch bekend als een pan boerenkool. Maar voor dat heerlijke gerecht was het te warm, de bikers en hun dames konden hun tattoo's eens goed laten zien. Ook de motoren mochten er zijn, de waard stond soms te likkebaarden. Hij herkende een drietal klassieken die hij zelf ooit bezat en bekeek met gemengde gevoelens zijn fletse spiegelbeeld in een glanzende benzinetank. Onlangs had hij eens geteld en gewogen welke hij allemaal had bezeten van het magische fenomeen motorfiets, na Pegasus het begeerlijkste paard voor een dichter. Hij kwam tot veertien stuks en rangschikte ze enigszins op rijm tot de klaagzang 'Trial and Error'.
Geamuseerd liep hij rond te 'kieken' bij de machines, snoof de geur van hamburgers en uitlaatgassen op en merkte weer hoe goed de sfeer is onder motorliefhebbers.
Na het uitreiken van de trofee voor de mooiste 'Wankel'motorfiets brak de samenscholing op en brulde de straat uit, zich verspreidend over de mooie stuurweggetjes rond Achterveld. De waard besteeg zijn brommer en nam de langste weg naar huis. In Voorst bij Zutphen bekeek hij even zorgelijk de houten bouwval van 'Stationskoffiehuis Radstaake'. "Het is moeilijk in de horeca", zei hij tegen niemand in het bijzonder. Even later zag hij een hele groep oude nozems op hun Kreidlers, de meesten met een wit snorretje. Klik hier voor details van deze dag

SIGMUND

                                                                                                                                            ...